Al op zeer jonge leeftijd raakte ik in de ban van televisie en de verhalen die je door dit medium kan vertellen. Als kind zat ik vol met verhalen die ik in eerste instantie als hoorspel maakte. Later maakte ik de buurt onveilig met de videocamera van mijn vader om alles te filmen waar een verhaal aan vast zat. Op mijn 16e besloot ik mijn doel te verwezenlijken, namelijk bij de televisie terechtkomen, om zo mijn onuitputtelijke drang verhalen te vertellen te kunnen bevredigen. Voor mij is televisie maken niet zomaar een keuze of vanzelfsprekendheid. Het is voor mij een bestemming die al vanaf het begin van mijn leven me in het bloed zat.